Podsumowanie wydawnicze 2016

Podsumowanie 2015 roku rozpocząłem od zdania „Kolejny piękny muzyczny rok dobiegł końca”. Niestety teraz podobnie napisać nie mogę. W 2016 roku, w bardzo krótkich odstępach czasu, do największej orkiestry świata odchodzili kolejni wielcy. Zaczęło się od wydarzenia, które niezwykle mnie dotknęło –śmierci Davida Bowiego. Skończyło się równie tragicznie, bo odejściem jednego z najwspanialszych wokalistów rocka progresywnego – Grega Lake’a.

Osiemdziesiąta dziewiąta recenzja: Świeża muzyka od jednego z najstarszych zespołów na świecie

Do „coverowych” płyt podchodzę z bardzo dużym dystansem. Mogliście to zauważyć chociażby po tym, że album uwielbianego przeze mnie Davida Bowiego z piosenkami innych artystów oceniłem najgorzej spośród jego wszystkich zrecenzowanych albumów. W małej wojence pomiędzy fanami Beatlesów a Stonesów zawsze trzymałem stronę czwórki z Liverpoolu. Tak więc we wstępie do recenzji ciężko napisać coś innego niż to, że „Blue & Lonesome” był u mnie od razu skazany na pożarcie. Jednak przy przesłuchiwaniu płyty wielokrotnie bardzo pozytywnie się zaskoczyłem.

"I'm never gonna dance again..." [POŻEGNANIE]

Ostatnio, gdy tylko próbuje się zebrać do napisania dla Was kolejnej recenzji, przychodzi następna, niezwykle dobijająca wiadomość. W radosny dzień Bożego Narodzenia dotarła do nas informacja, która na pewno odmieni obraz świąt wielu fanom muzyki. 25 grudnia odszedł od nas kolejny wielki, niesamowity głos. Rozpoczęliśmy rok od śmierci Davida Bowiego, kończymy odejściem George’a Michaela. Dziękuję George za każdy kawałek Twojej przepięknej muzyki…

"Confusion will be my epitaph..." [POŻEGNANIE]

Cóż powiedzieć… niech ten 2016 kończy się jak najszybciej. Genialni artyści chyba nigdy nie odchodzili tak masowo jak w kończącym się roku. Tym razem przyszła kolej na wielkiego wirtuoza rocka progresywnego. Jednego z najlepszych i najmagiczniejszych wokalistów, którzy kiedykolwiek pojawili się na scenie muzycznej.